Als Jordy Kool (43), de succesvolle CEO van Infotheek, hoort dat hij last heeft van meerdere chronische ziektes, is het voor hem duidelijk: hij moet zijn leven omgooien.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Negen jaar geleden komt hij aan het roer te staan bij het IT-bedrijf, dat hardware zoals computers aan bedrijven en publieke instellingen in vijfentwintig Europese landen levert. Hij werkt wel 80 uur per week en weet zo de omzet met een factor dertien te verhogen van 55 miljoen euro naar 750 miljoen euro. De winst groeit hard mee.
Toch kan het niet langer doorgaan, weet hij zelf. Daarom legt hij deze maand zijn functie neer. Aan Business Insider vertelt Kool hoe hij tot die beslissing is gekomen en wat hij vanaf nu volledig anders wil doen.
Werk, cursussen en sport
Jarenlang is het voor Kool de normaalste zaak van de wereld: hij is continu met zijn werk bezig. Daarnaast weet hij toch nog tijd vrij te maken voor cursussen en opleiding aan topuniversiteiten over de hele wereld, waaronder Harvard. Om fit te blijven, sport hij ook nog vijf keer per week.
Hoewel het hem voor de buitenwereld voor de wind lijkt te gaan, lukt het Kool niet om genoeg tijd te besteden aan zijn privéleven en aan zijn gezondheid. Want dat het – ondanks het sporten – niet goed met hem gaat, is voor hem wel duidelijk.
“Bij vlagen voelde ik me heel slecht, soms kon ik echt helemaal niets meer doen en viel ik sterk af”, zegt hij. “Maar ik kwam er niet achter wat het was. Had ik iets verkeerds gegeten? Kwam het door een jetlag?”
Uiteindelijk krijgt hij, tijdens een slechte periode in oktober 2016, te horen dat hij de ziekte van Crohn, een darmaandoening, heeft én reuma. “Toen viel er een hoop op zijn plek. Ik wist eindelijk waar al die onverklaarbare klachten vandaan kwamen.”
Tumor blijkt geen tumor
Toch belandt Kool het jaar daarna weer in het ziekenhuis. “Het ging heel slecht met me – in zes weken was ik twaalf kilo verloren. Ik sliep slecht, had last van nachtkoorts en had gigantisch veel hoofdpijn. Toen de artsen me onderzochten, vonden ze op een foto een tumor.”
Kool moet snel onder het mes voor een kijkoperatie. “Alle signalen stonden op rood. De chirurg zei dat ik niet moest rekenen op een goede uitslag. Tijdens de kijkoperatie hebben ze lang gezocht, maar konden ze geen tumor vinden. De foto bleek corrupt.”
“Dat was heel positief nieuws, er viel een last van mijn schouders.” Toch besluit Kool diezelfde avond, nog moe van de operatie, zijn leven om te gooien. Hij belt een headhunter met de opdracht om een vervanger voor hem te zoeken: zijn functie als CEO wil hij zo snel mogelijk neerleggen.
Gezondheid hakte de knoop door
“Er waren al aanleidingen om te stoppen. Ik vond dat het tijd was voor nieuw leiderschap, dat er een andere man of vrouw op mijn plek moest komen. Ik merkte dat mijn toegevoegde waarde voor het bedrijf afnam, dat ik mijn baan minder leuk vond en het ook niet meer aankon.”
Normaal gesproken kan Kool het goed aan om 80 uur per week met zijn werk bezig te zijn, maar dat wordt steeds moeilijker. “Met de gedachte om te stoppen heb ik wel een jaar rondgelopen. Uiteindelijk was het mijn gezondheid die de knoop voor me doorhakte.”
Aan de reactie van zijn familie en vrienden merkt hij meteen dat hij de goede beslissing heeft genomen. “Die zeiden dat ze blij waren met mijn besluit, dat ze al niet meer snapten dat ik dit deed.”
Voor andere mensen in zijn omgeving is het lastiger om te accepteren dat hij wil stoppen. “Je kunt aan de buitenkant niet zien dat ik ziek ben”, zegt Kool. “Maar er zijn mensen met Crohn die een ontsteking van tientallen centimeters in hun darmen hebben. Als de helft van je rug open ligt en dat ontstoken is, dan lig je thuis op je buik te slapen en begrijpt iedereen dat. Bij Crohn niet.”
Toch gaan de headhunters snel aan de slag om een vervanger voor Kool te vinden. Dat lukt uiteindelijk, al duurt het langer dan verwacht: Kool wil in april stoppen, maar zijn opvolger kan pas in juli beginnen.
Niet nog een keer een CEO-rol
“Ik was er echt aan toe om weg te gaan”, zegt hij. “Dat het voor mijn gevoel lang duurde, versterkte het gevoel dat het goed is dat ik ben vertrokken. Het klinkt misschien gek, maar ik had er zin in.”
Wat hij nu gaat doen, weet hij nog niet helemaal zeker. De komende maanden gaat hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. “Dat wordt in ieder geval geen nieuwe CEO-rol”, zegt hij.
“Ik zie mijn toekomst eerder in een Raad van Commissarissen of een Raad van Advies, misschien gecombineerd met een investering en het leveren van een actieve bijdrage. Ik heb er in ieder geval zin in. Ik kijk absoluut niet met gemengde gevoelens terug op de afgelopen jaren, maar ik kan niet wachten tot juli.”
